Wychowywanie dzieci jest procesem, z którym zmagają się miliony rodziców na całym świecie. Dodatkowym obciążeniem dla relacji międzypokoleniowych w domu jest okres dojrzewania nastolatka - wiążą się z nimi wahania nastroju, częściowo spowodowane rozregulowaniem układu hormonalnego. Mimo mijania niektórych zachowań wraz z biegiem czasu, dzieci w tym okresie są wyjątkowo narażone na rozwinięcie u siebie zaburzeń odżywiania. Jak reagować, jeśli wystąpi podejrzenie anoreksji u Twojego dziecka? Czy jesteś w stanie poznać jej objawy?
Zaburzenie odżywiania: przyczyny anoreksji
Anoreksja (jadłowstręt psychiczny) jest zaburzeniem odżywiania, które polega na regularnym niespożywaniu posiłków - zachowanie to ma podłoże psychiczne. Wychowując dziecko, często nie rozumiemy, z jakimi problemami boryka się na co dzień. Obrażanie i wyśmiewanie ze strony rówieśników, presja otoczenia do bycia pięknym i wybitnym w każdej dziedzinie to tylko parę z możliwych przyczyn wystąpienia anoreksji. Znaczącym czynnikiem są również predyspozycje genetyczne.
Anoreksja - objawy zaburzenia odżywiania
Objawy anoreksji wystąpić mogą równolegle lub następować po sobie. Ich nasilenie zależne jest od czasu trwania zaburzenia odżywiania. Najszybciej zauważymy wychudzenie i szybki spadek masy ciała. Innymi efektami nieprzyjmowania pokarmu są: sucha skóra, kruche i łamliwe włosy (również pod pachami i na wzgórku łonowym), zaburzenia miesiączkowania, nietolerancja chłodu bądź zaburzenia rytmu serca.
Anoreksja - leczenie i terapia
Wychowywanie dziecka jest szczególnie ciężkie, gdy zmaga się ono z zaburzeniami odżywiania. Anorektycznego nastolatka (zarówno dziewczynki, jak i chłopcy mierzą się z tym problemem) należy traktować jako osobę chorą: w egzekwowaniu przyjmowania leków i chodzenia na terapię trzeba być stanowczym, jednak nie należy zapominać o empatii wobec ludzkiego cierpienia. Rodzicielstwo jest w takim okresie trudne, ale warto zaangażować się mocniej w relację z dzieckiem, by pomóc mu rozprawić się z problemem.
Podstawą leczenia jest wizyta u certyfikowanego psychoterapeuty i psychiatry - podczas gdy psychoterapeuta prowadzi terapię, psychiatra jest w stanie podać pacjentowi leki. Niekiedy są one niezbędne, ponieważ anoreksja często występuje obok innego zaburzenia lub choroby, np. depresji.
Wychowywanie dziecka z anoreksją
Anoreksja jest poważnym problemem, rzutującym na długie miesiące i lata. Osoba z zaburzeniem musi bowiem poradzić sobie z jego przyczynami: niską samooceną, dążeniem do perfekcjonizmu czy wyimaginowanego ideału. Odpowiedni psychoterapeuta poprowadzi rodzinę przez trudny etap tak, by zminimalizować problemy z niego wynikające. Nie bójmy się zatem pójść na terapię z dzieckiem.
Najważniejszą kwestią jest jednak szybkość reakcji na pierwsze podejrzenie anoreksji. Jeśli zignorujemy problem, może dojść do sytuacji, w której dziecko umrze w wyniku zagłodzenia i wyniszczenia organizmu.